Að hafna Icesave er glapræði.

Það ætti að vera auðvelt fyrir allt skynsamt fólk að samþykkja Icesave í þjóðaratkvæðagreiðslunni 6. mars. Stöðugt eru að koma fram nýjar upplýsingar sem styðja þá skoðun. 

Að hafna Icesave lögunum er óábyrg stefna sem mun gera þessa kreppu miklu dýpri og alvarlegri en hún þarf að vera.

Rökin fyrir þessari afstöðu verða sífellt augljósari.  Allar líkur benda til þess að við þurfum að borga um 150 milljarða vegna Icesave á árunum 2014 til 2021.

Auðvitað er þetta há fjárhæð sem út af fyrir sig væri gott við að vera laus við. Aðalatriðið er að það er ekki í boði að losna við þessa skuld og væri gott ef menn myndu skilja það í eitt skipti fyrir öll. 

Skuldatryggingaálag íslenska ríkisins fer vaxandi sem þýðir að íslenska ríkið getur í raun ekki tekið erlent lán i venjuegri lánastofnun erlendis.  Íslensk fyrirtæki sérstaklega þau stærri eru að lenda í meiri og meiri vandræðum með að endurfjármagna sín erlendu lán.

Að hafna Icesave ofan í þetta ástand er stórhættulegt. Það mun stöðva alla framþróun um ófyrirsjáanlega framtíð og valda miklu meira atvinnuleysi og meiri erfiðleikum en nokkurn getur órað fyrir.

Þessir 150 milljarðar sem gert er ráð fyrir að við þurfum að borga eru aðeins smá aurar miðað við tjónið sem yrði við að hafna Icesavelögunum.

Athugasemdir

[Halldóra Hjaltadóttir, 25.1.2010 kl. 22:16]

Sæl

Hvaða útreikninga varstu með til hliðsjónar færslunni þinni?

mbk HH

[Þórdís Bára Hannesdóttir, 25.1.2010 kl. 22:34]

Sæl Halldóra

Það getur enginn reiknað út icesave. Ef einhver þykist geta það er hann að bulla. Niðurstaðan  byggist á atburðum í framtíðinni sem engin getur spáð fyrirum. Hverju skila eignir landsbankans þegar upp er staðið. Talan 150 milljarðar er byggð á ályti manna sem ég treysti best en ekki á útreikningum.

[Þórdís Bára Hannesdóttir, 25.1.2010 kl. 22:35]

áliti.....

[Jón Ólafur Vilhjálmsson, 25.1.2010 kl. 22:51]

Það er brjálæði að samþykkja þessa vitleysu ef þeir vilja ekki skilmálana frá í sumar þá geta þeir farið í mál og sótt það fé sem þeir telja sig eiga.

[Þórdís Bára Hannesdóttir, 25.1.2010 kl. 23:16]

Sæll Jón

Hin svonefnda dómstólaleið er ekki í boði. Að minnsta kosti tvær rikisstjórnir hafa samþykkt að semja um icesave og einnig hefur alþingi samþykkt það með afdráttarlausri samþykkt 5.desember 2008.

Þá er það stór misskilningur að Bretar og Hollendingar komi og sæki eitthvað til okkar með málaferlum, Þeir hafa miklu öflugri aðferðir til að gera okkur lífið leitt. Þá munar í sjálfu sér ekkert um þessa aura. Icesaveskuldin á þeirra mælikvarða er eins og 2 milljarðar hjá okkur svona eins og tiltölulega  lágt kúlulán háttsettra fyrrverandi bankamanna.

Nei þeir munu einfaldlega ekki gera neitt. þeir vita að alþjóðaamfélagið mun snúast á móti okkur. Við munum einangrast í þessu tilliti og okkur gert ókleyt að bygggja upp það samfélag sem við viljum hafa.

Ekki er ólíklegt að við munum þá koma til þeirra og biðja um að fá að borga icevave skuldina.

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 26.1.2010 kl. 00:01]

Sæl Þórdís Bára. Þú ert að banda á staðreyndir þessa máls og ég er þér hjartanlega sammála.

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 26.1.2010 kl. 00:11]

Þetta þróast allt í rétta átt.

Fyrst kom Jón Daníelson, hagfræðingur við London School of Economics, og reiknaði tæpa 510 milljarða. Vilhjálmur Þorsteinsson, "forritari og bloggari" sá að hann gat gert betur og reiknaði allt saman niður í 290 milljarða. Nú hefur Þórdís Bára Hannesdóttir, félagsráðgjafi með meiru, reiknað þetta alla leið niður í 150 milljarða. 

Með þessu áframhaldi fer svo að lokum að Bretar og Hollendingar borga okkur 1000 milljarða 2016.

[Haraldur Hansson, 26.1.2010 kl. 00:46]

Þú segir í svari: "Það getur enginn reiknað út Icesave."

Nákvæmlega þess vegna er glapræði að samþykkja ríkisábyrgð. Fjárhæð sem enginn þekkir og öll áhættan sett á Ísland.

Af marktækum reiknikúnstum hefur einum manni tekist að reikna útgjöld Íslands niður í 290 þúsund milljónir, með því að allt gangi upp, eins og í sögu. Jarðbundnari útreikningar sýna yfir 500 milljarða. Það er svo gjörsamlega útilokað að Íslendingar geti greitt slíkar fjárhæðir í beinhörðum gjaldeyri.

[NN (IP-tala skráð) 26.1.2010 kl. 00:56]

Bretar og Hollendingar höfnuðu fyrirvörunum í Icesave 1 lögunum vegna þess að þeir sáu hið augljósa. Áætlun AGS og ríkisstjórnarinnar gengur ekki upp. Tölurnar sem þú ert með eru rangar skv. Vilhjálmi Þ., Jóni Daníelssyni og AGS. Líklega eru þetta um 500 milljarðar+ og gjaldeyristekjurnar duga ekki fyrir greiðslum.  Hvernig væri annars að þínir menn útskýrðu betur hvað gerist þegar við höfnun Icesave 2 og hvað það kostar.

Af einhverjum ástæðum þá er ég hættur að treysta íslenskum stjórnmálamönnum. Þeir segja eitt í dag og annað á morgun. Hvað eru þeir að fela núna? Tek eftir því að Bretar og Hollendingar eru sama sinnis. Þreifingar ríkisstjórnarinnar eru hættar að hrífa.

[Halldór Björgvin Jóhannsson, 26.1.2010 kl. 09:36]

Það getur enginn reiknað út icesave. Ef einhver þykist geta það er hann að bulla. Niðurstaðan  byggist á atburðum í framtíðinni sem engin getur spáð fyrirum.

Þú villt semsagt skrifa undir óútfylltan tékka til þeirra breta og hollendinga fyrir skuldir sem íslenskum almenningi og íslenska ríkinu ber ekki að greiða?

Fyrir mínar sakir þá myndi ég kalla það glapræði!!

[Sigurður Eðvaldsson (IP-tala skráð) 26.1.2010 kl. 14:09]

Komdu sæl Þórdís. Þú segir:

Það getur enginn reiknað út icesave. Ef einhver þykist geta það er hann að bulla. Niðurstaðan  byggist á atburðum í framtíðinni sem engin getur spáð fyrirum

Ég get verið sammála þessu að nokkru leyti. En fyrst ekki er hægt að reikna út icesave, hvernig í ósköpunum finnur þú það út að við ráðum við afborganirnar af óbreyttum lögum sem öðluðust gildi á lokadögum sl.árs?Mér finnst mun líklegra að samþykkt þessara laga muni leiða til þjóðargjaldþrots og við munum á endanum missa náttúruauðlindir okkar í hendur útlendinga. 

Það er ekki svo að þeir sem eru á móti icesave í óbreyttri mynd séu yfir höfuð á móti því að borga. Fólk með meðalgreind sem á annað borð er á móti núverandi lögum , gerir sér það ljóst að við munum þurfa að greiða Icesaveósómann með einum hætti eða öðrum. En því finnst núverandi ríkisábyrgð sem forsetinn vísaði í þjóðaratvæðargreiðslu ekki boðleg. Fyrri Icesave lögin frá því sl. sumar tel ég þjóðina tilbúina að taka á sig en ekki þau seinni. Samningur sem troðið er ofan í kok okkar án nokkurs tillits til okkar sjónarmiða og aðstæðna getur vart talist "samningur". Hann er mun frekar úrslitaskostir stórvelda sem telja sig geta troðið á okkur í ljósi þess að við erum smáþjóð. Bretar og Hollendingar hefðu aldrei komið svona fram við okkur ef við værum Þjóðverjar eða Frakkar.  

[Sigurður Sigurðsson (IP-tala skráð) 26.1.2010 kl. 14:45]

Tek undir með Hans Haraldsyni, höldum áfram að reikna. Bara snilld að koma þessu niður á par og enda með því að borga ekkert. Jafnvel fá greitt frá Bretum og Hollendingum. En ef við erum raunsæ þá kemur þetta leiðindamál til með að kosta okkur hið minnsta 290 milljarða en sennilega endar talan í 500 milljörðum.

Eitt sem ég skil ekki er hvers vegna er ekki hægt að fá mótaðila okkar til að virkja Ragnars Hall ákvæðið, það sparar ríkinu að 150 milljarða í vaxtakostnað á tímabiliu. Það eru smáaurar fyrir stórþjóðir en skiptir verulegu máli í litlu hagkerfi eins og okkar. 

Annars er mín skoðun að við eigum ekki að greiða eitt einast pund fyrr en sýnt hefur verið með óhyggjandi hætti að okkur beri að greiða. 

[Sigurður Haukur Gíslason, 26.1.2010 kl. 21:52]

Flestir sem málið þekkja vita að eignir Landsbankans sáluga duga fyrir u.þ.b. 90% af Icesave. Það eru 150 milljarðar sem útaf standa. Ef Íslendingar ætla að fá þessa peninga að láni og borga til baka með afborgunum næstu 14 árin þá þurfum við sjálfsögðu að greiða vexti. Bara spurning hvað þeir eru háir.

Spyrja má þá sem vilja segja nei við Icesave lögunum hvað það kosti. Er það víst að þær efnahagsþrengingar sem fylgja í kjölfarið séu ódýrari en að borga Icesave?

Getur einhver reiknað það út?

[Þórdís Bára Hannesdóttir, 26.1.2010 kl. 21:53]

Sæll Sigurður Eðvaldsson

Gott að heyra að þú sért sammála mér. það getur engin séð framtíðina fyrir sér. Ég spyr nákvæmlega eins og þú, hvernig í ósköpunum dettur þér í hug að þessi icesave skuld ríði okkur að fullu.Ekkert er fráleitara ef við högum okkur skynsamlega.

Þú mátt ekki hlusta á áróður þeirra sem hugsa um það eitt að koma ríkisstjórninni frá völdum og nota til þess öll meðöl. Við getum mjög auðveldlega greit þessa skuld á 7 árum ef við gefum atvinnulífinu frið til að þróast í samvinnu við viðskiptaþjóðir okkar í Evrópu og bandamenn gegnum aldirnar.

Það sem veldur mér áhyggjum er þessi gengdarlausi áróður og einangrunarstefna sem nú tröllríður öllu. Allir eru svo vondir við litla saklausa Ísland og því sé best að einangra okkur hér á eyjunni.

Við þurfum á þesum vinaþjóðum að halda en þeir þurfa ekki á okkur að halda. Er þetta svo flókið.

[Þórdís Bára Hannesdóttir, 26.1.2010 kl. 22:08]

Sæll Sigurður Sigurðsson

Að mínum dómi ert þú ekki með réttar áherslur í þessu máli. Ef við fellum Icesave í þjóðaratkvæðagreiðslunni mun það vera okkur miklu kostnaðarsamara en þessi skuld sem við eigum að greiða á 7árum, Legg til að þú kannir það. Það er ekki rétt að líta aðeins á aðra hlið málsins.

[Þórdís Bára Hannesdóttir, 26.1.2010 kl. 22:32]

Sæll Sigurður Haukur.

Hárrétt mat hjá þér að minum dómi. Auðvitað er blóðugt að þurfa að borga þessa skuld sem landsbankinn kom okkur í sem gæti orðið 150 milljarðar eða jafnvel lægr fjárhæð ef gengi krónunnar styrktist  

Komin tími til að við förum að reikna í alvöru hvað það mun kosta þjóðina að hafna icesave lögunum. Í mínum huga er engin spurning að tjónið sem það mundi valda er mun meira. Íslenskt atvinnulíf stendur mjög tæpt eins og allir vita um þessar mundir. Sífellt erfiðara er að endurfjármagna erlend lán sem mörg stærstu fyrirtækin eru með.

Að steypa atvinnulífinu nú í enn meiri óvissu meðþví að hafna ícesave lögunum er hreint glapræði  að mínum dómi. það er sorglegt hve margir skynsamir menn tala þvertum hug sér í þessu máli til að ná því pólitíska markmiði að koma núuverandi stjórn frá völdum. Mikil er ábyrgð þeirra.

[Bjarni Kristjánsson, 27.1.2010 kl. 06:40]

Það er nú reyndar alls ekkert mjög flókið mál að reikna út greiðslurnar af Icesave, allavega ef fólk kann að gera venjulega vaxta-útreikninga í töflureikni.  Allir sem taka lán fyrir húsnæði eða bíl, ættu endilega alltaf að gera þannig útreikninga fyrir greiðslurnar, ÁÐUR en þeir ákveða að skrifa undir. 

Samningurinn sjálfur er með mjög vel þekktar stærðir varðand lánin (5.55% vextir lagðir við höfuðstól árlega til 5. júní 2016, eftir það 32 jafnar ársfjórðungsgreiðslur til 5. júní 2024 plús 5.55% vextir af eftirstöðvunum. 

Eina raunverulega spurningin er hve mikið og hversu hratt endurheimturnar frá Landsbankanum eru greiddar.  Skilanefnd Landsbankans birtir reglulega skýrslur þar sem mat er lagt á þessar stærðir, og flestir sem gera töflureikna fyrir Icesave nýta sér þær.  Eftir því sem tíminn líður, verður matið nákvæmara og fleiri stærðir þekktar. 

Nýjasta matið sem birt var í desember 2009, áætlar að 88% (1164 ma.) náist upp í forgangskröfur.  Af þessum 1164 ma. fær íslenski tryggingasjóðurinn (TIF) um það bil 593 ma. (51%) sem hann mun síðan nota til að greiða niður Icesave lánið. 

Ragnar Hall lagði fram rök í sumar um að TIF eigi að fá fyrst sínar kröfur 100% greiddar áður en Bresku og Hollensku tryggingasjóðirnir fá sitt, þar sem þeir greiddu aukalega fyrir innistæður yfir 20887 evrur. Þetta er ein af aðal kröfunum sem mótaðilar Icesamningsins halda fram, þar sem þetta atriði eitt og sér getur minnkað ábyrgðargreiðslur ríkissjóðs um meira en 200 ma ef áhrifin á vaxtagreiðslurnar eru taldar með.

Hjá þrotabúi Landsbankans hafa 190 ma. þegar innheimst, samkvæmt kynningu slitanefndarinnar, síðan 124 ma. 2010, 78 ma. 2011, 182 ma. 2012, 55 ma. 2013, og 203 ma. eftir það.  Við þetta bætast síðan u.þ.b. 332 ma. sem greiðast af skuldabréfi frá nýja Landsbankanum til þess gamla á árunum 2014-2018. 

Miðað við þessar forsendur, þá er frekar auðvelt að reikna út að ríkisábyrgðin sem tekur við 5. júní 2016 verður u.þ.b. 523 ma. (255 ma. höfuðstóll + 267 ma. vextir).  Ábyrgðin eins og áður sagði greiðist upp á 8 árum með jöfnum greiðslum + vextir. Síðustu greiðslurnar frá Landsbankanum 2016-2020 dekka 135 milljarða, sem skilur eftir 388 ma. sem íslenska ríkið þarf að greiða ásamt vöxtum (120 ma.). 

Heildargreiðslur íslenska ríkisins vegna Icesave verða því eitthvað nálægt 500 milljörðum (388 + 120), en ekki 150 milljarðar. 

Flestir sem reikna út lægri upphæðir, annaðhvort sleppa vaxtagreiðslunum alveg, eða núvirða allar greiðslu-upphæðir miðað við 5.55% avöxtunarkröfu, sem einfaldlega á ekki við í þessu sambandi.

Allir þessir útreikningar voru reyndar upprunalega gerðir í evrum, þar sem lánin eru gefin út í erlendri mynt.  Síðan voru niðurstöðurnar færðar yfir í krónur á evru-genginu 180. Ef gengi krónunnar breytist mikið munu stærðirnar í krónum náttúrulega breytast, en ekki í evrum.

Ef innheimturnar úr Landsbankanum breytast mikið, þá mun það náttúrulega hafa áhrif á niðurstöðuna, en samt minna en flestir halda.  Það sem hefur mest áhrif á niðurstöðuna er hve hratt innheimturnar koma inn og hvenær síðan þær eru greiddar inn á Icesave lánin.  Vextirnir af Icesave láninu eru og verða alltaf langstærsti hlutinn sem við verðum að greiða.

Því miður hefur skilanefndin nú ákveðið að bíða með að greiða út þar til öll dómsmál varðandi þrotabús Landsbankans hafa verið útkljáð. Þetta eru mjög slæmar fréttir fyrir Íslendinga, því á meðan reiknast 40 milljarðar á ári, bara í vexti af allri upphæðinni.  Þetta gerir það að verkum, að ríkisábyrgðin mun því hækka eftir því lengur dregst að gera upp þrotabúið.

[Bjarni Kristjánsson, 27.1.2010 kl. 07:16]

Munurinn á 290 milljörðunum hjá Vilhjálmi forritara með meiru og 507 milljörðunum hjá hagfræðingnum Jóni Daníels, var aðallega vegna þriggja mismunandi forsenda sem þeir gáfu sér. 

1. Vilhjálmur miðaði við 4% raunvexti (1.5% evru-verðbólga), á meðan Jón Daníels notaði nafnvexti (5.55%). Þetta hafði mjög mikil áhrif á niðurstöðuna.
2. Jón Daníels var með nýrri og nákvæmari upplýsingar um endurheimtur Landsbankans, sem ég listaði í athugasemdinni hérna að ofan.  
3. Síðan greindi þá á um hvort skilanefndin eigi að miða heildarkröfur við ákveðið gengi á krónu (Jón Daníels) eða ekki (Vilhjálmur).  Skilanefnd Landsbankans miðar í sínum skýrslum við fast gengi krónu fyrir uppgjörsdaginn 4. Apríl 2009, sem Jón Daníels notaði í sínum útreikningum.

Í útreikningunum hér að ofan notaði ég sömu forsendur og Jón Daníels, einfaldlega vegna þess að þær eru réttar að mínu áliti. 

[Njáll Harðarson, 27.1.2010 kl. 13:52]

Það er alltaf verið að tala um að íslenska þjóðin eigi að endurgreiða Bretum og Hollendingum, sem í raun bjuggu til einhliða upphæð með því að endurgreiða sínum landsmönnum þær skaðabætur sem þeir álitu að ættu að koma frá Íslensku þjóðinni og senda svo okkur reikninginn.

Það var aldrei sest niður og ákveðið hve mikill skaðinn væri og hver væri greiðandinn, heldur ákváðu þessir Guðir Bretar og Hollendingar einhliða upphæð og kjör, og sendu svo íslensku þjóðinni reikning með þeim skilaboðum að annaðhvort borgi íslenska þjóðin eða hún verði útskúfuð úr alþjóðasamfélaginu, sem virðist byggjast aðallega uppá NATÓ löndum.

Þessi gjörningur þeirra sýnir vel þann hroka og yfirgang sem einkennir utanríkistefnu Bresku stjórnarinnar. Þess vegna segjum við NEI, íslenska þjóðin er ekki þræll Breta né annarra NATÓ landa.

Sendi þeir reikninginn í innheimtu þá kemur fljótlega í ljós hver er greiðandinn, en auðvitað komu margir Bretar að þessum kjötpotti, þannig að sumt af reikningnum gæti lent á heimamönnum. Til dæmis er vert að skoða ráðgjafafyrirtækin Bresku sem fengu arð af öllum innlánum sem þeir gátu beint inná Icesave innlánareikninga frá Breskum bæjarfélögum og góðgerðarstofnunum með meiru. Þessi ráðgjafafyrirtæki eru einnig ábyrg.

Er ekki komið nóg af þessu bulli, látum reyna á hver á raunverulega að greiða áður en íslenska þjóðin hleypur til og borgar allan brúsann.

Það á einnig að draga alla þá íslendinga til réttmætrar ábyrgðar, sem staðið hafa að Icesave og öðrum vafasömum og ólöglegum fjármálagjörningum á Íslandi og erlendis. Vonandi mun skýrslan góða leiða það allt saman í ljós. Þá væri súrt að hafa samþykkt að greiða brúsann fyrir þá aðila.

[Sigurður Sigurðsson (IP-tala skráð) 27.1.2010 kl. 13:53]

Sæl Þórdís, á hvaða forsendum heldur þú því fram að það verði kostnaðarsamara fyrir okkur að fella Icesave. Skv Gerson Lehrman Group sem gæti það allt eins verið hagstæðara fyrir okkur að segja nei og neita að greiða. Því til lengri tíma litið er minni hætta á greiðslufalli rikissjóðs og langtímahorfur verða betri. Þeir benda réttilega á að vafi leiki á að íslenska ríkið beri nokkra ábyrgð í málinu og Bretar og Hollendingar vilji ekki fara með málið fyrir dómstóla. Ertu ekki að kasta grjóti úr glerhúsi þegar þú sakar mig um að vera einhliða í málinu. 

[Sigurður Haukur Gíslason, 27.1.2010 kl. 19:53]

Takk Bjarni Kristjánsson fyrir þína greinargóðu útreikninga varðandi Icesave. En geturðu svarað þessu:

Hvað kostar að segja nei við Icesave lögunum. Er það víst að þær efnahagsþrengingar sem fylgja í kjölfarið séu ódýrari en að borga Icesave?

Geturðu Bjarni reiknað það út?

[Þórdís Bára Hannesdóttir, 27.1.2010 kl. 20:35]

Sæll Bjarni

Ekki telja neinum trú um að þú getir reiknað þetta út með neinni vissu. Það getur engin spáð í framtíðina alveg sama hvað þú ert góður á excel. 

Ég byggi mínar tölur á spá Seðlabankans því hann er eini aðilinn sem þekkir bankaeignir Landsbankans. Samkvæmt því er gert ráð fyrir 90% endurgreiðslum frá  eignum Landsbankans.  Samkvæmt því gæti okkar hlutur verið 150 milljarðar. Miklar líkur eru á því að fjárhæðin verði mun lægri þar sem þessi tala er miðuð við núverandi gengi í gjaldeyrishöftunum en auðvitað eru miklar líkur á því að gengi krónunnar verði mun hærra þegar kemur að endurgreiðslum.

[Þórdís Bára Hannesdóttir, 27.1.2010 kl. 20:51]

Sæll Njáll

þetta er ekkii rétt hjá þér að þessari upphæð hafi verið þvingað upp á íslendinga. Hvaðan í ósköpunum hefur þú þetta. Þetta var samningur samþykktur af okkur og Brétum og Hollendingum. Samningurinn gekk út á að greiða innistæðueigendum (öllum einstaklingum)í bretlandi og hollandi 100% af innistæðum sínum eins og  gert var á Íslandi í krafti neyðarlagana. Samningurinn gekk út á að við myndum borga sem svarar 20.000 evrum að hámarki á hvern reikning en Bretar og Hollendingar borguðu sjálfir allt umfram þetta hámark.

Svona gekk þetta fyrir sig sama hvað áróðursmeistarirnir spinna upp. það er rétt að Bretar beittu okkur neyðarlögunum sem ekki er hægt að sætta sig við en þessir samningar voru gerðir með samþykki allra

[Bjarni Kristjánsson, 27.1.2010 kl. 22:14]

Sælir Sigurður,

Kostnaðurinn eða hagnaðurinn við að fella Icesave fer að miklu leiti eftir því hvort það takist að semja í þriðju umferðinni (ef það verður af henni). 

- Ef það tekst að gera nýjan samning þar sem vaxtakjörin eru betri og/eða Ragnar Hall ákvæðið verður aftur virkt, þá er engin spurning við komum munum koma miklu betur út.  Klásúla 4.2(b) í Settlement samningnum (sjá island.is), sem hefði aldrei átt að vera samþykkt í upprunalega samningnum.  Ef Ragnar Hall ákvæðið væri sett aftur inn eða 4.2(b) klásúlan einfaldlega tekin út, myndi það spara okkur sem næmi um 200 milljarða.

- Ef það tekst ekki að gera nýjan samning, Norðurlöndin neita að veita lánin til okkar, og ekki tekst að endurfjármagna stóru lánin sem kom á gjalddaga 2011-12, þá mun Ísland lenda í miklum vandræðum sem gætu endað með þjóðargjaldþroti (sovereign default). Þetta væri það versta sem gæti skeð fyrir alla aðila, þar með talið Breta og Hollendinga, því þá fá þeir líklega EKKERT greitt upp í Icesave.

En þar sem það er raunverulega ekki mjög flókið að breyta samningnum, þannig að Ragnar Hall akvæðið verður virkt.  Ég hef rökrætt þetta atriði sérstaklega í marga mánuði við erlenda aðila á vefsíðunni Icenews.is, og þó þeir séu oftast mjög harðir í horn að taka, og vilji ekkert gefa eftir af "Icesave skuldinni", þá eru þeir án undantekninga mun viðræðuhæfari varðandi Ragnar Hall ákvæðið út frá hreinu réttlætissjónarmiði. 

Það er einfaldlega sjálfsagt réttlætismál fyrir Íslendinga, sem flestir erlendir aðilar skilja vel, að endurheimturnar úr Landsbankanum eigi að fara fyrst í að greiða tryggingar undir 20 þús evrur, áður en farið er að greiða innistæður yfir 20 þús evrur sem Bretar og Hollendingar ákváðu upp á sitt einsdæmi að borga til sinna þegna.  Með því að láta Íslensk gjaldþrotalög virka, þá leysist þetta vandamál beint.

- Ef samningurinn er samþykktur eins og hann er, þá mun Ísland lenda í miklum erfiðleikum að greiða þessa 500 milljarða á sama tíma og við þurfum að greiða Norðurlandalánin, orkugeiralánin, bankageiralánin.  Líkurnar á þjóðargjaldþroti eftir 2016 eru í raun mjög miklar, hvort sem Icesave er þar inni í myndinni eða ekki.  Munurinn verður þó að afleiðingar þjóðargjaldþrots mundu verða mun verri með Icesamningnum, vegna þeirra þungu viðurlaga sem hann kveður á um, með til dæmis eignarupptöku, þar sem við höfum samið frá okkur allan rétt til að hreyfa við lagalegum vörnum.

[Bjarni Kristjánsson, 27.1.2010 kl. 23:25]

Sæl Þórdís,

Eins og ég sagði áður, þá er ekki mjög erfitt að reikna út Icesave (í evrum), þar sem nær allar stærðirnar eru þekktar innan ákveðinna vikmarka.  Eina raunverulega spurningin er hve mikið af eignasafni Landsbankans innheimtist, og á hvað löngum tíma.  Það er skilanefnd Landsbankans sem hefur það hlutverk að meta bankaeignir Landsbankans.  Allir aðrir, þar með talinn Seðlabankinn nýtir sér síðan þær upplýsingar til að vinna sína útreikninga. 

Skilanefndin hefur allt síðasta ár verið að fara yfir hvert einasta lán til að meta stöðu skuldarans og getu hans til að borga það til baka.  Samkvæmt síðustu skýrslu er gert ráð fyrir 88% endurheimtum, sem er hækkun frá 83% sem var matið síðasta vor.  Þar sem 90% nokkuð nálægt 88% má líklega flokka það sem afrúnnun.  Varðandi 150 milljarða skuldbindingu íslands vegna Icesave hef ég ekki séð neins staðar í neinni opinberri skýrslu sem heldur þessari upphæð fram, og hef ég líklega skoðað nær alla útreikninga sem hafa verið birtir um Icesave greiðslurnar. Það væri gott að fá tilvísun á hvar þú fékkst þessa tölu, sem er mun lægri heldur allt annað sem hefur verið birt opinberlega.

Ef þú hugsar út í það að bara í ár voru vextirnir 40 milljarðar króna (720 milljarðar x 5.55% vextir = 40 milljarðar).  Árið 2010 verða vextirnir aðrir 40 milljarðar, þar sem ekkert verður líklega greitt af Icesave fyrr en í fyrsta lagi 2011 (samkvæmt síðustu skýrslu skilanefndar sem stjórnar öllum endurgreiðslum). 

Þá erum við komin upp í 80 milljarða á bara fyrstu tveimur árunum, án þess að nokkuð hafi enn verið greitt inn á lánið sjálft.  Miðað við það sem er vitað í dag, þá mun taka mörg ár að endurheimta eignir Landsbankans (skilanefnd áætlar meira en 10 ár), þannig að lánið mun alltaf bera vexti þangað til á eftirstöðvunum.  Þó lokatalan er ekki þekkt, er auðvelta að reikna að heildarvextirnir verða alltaf einhvers-staðar á bilinu 1.5 til 2.5 milljarðar evra (270 til 450 milljarðar króna).

Ef þú vilt halda því fram að við komumst einhvern vegin upp með að borga aðeins 150 milljarða, þá hefði ég mikinn áhuga að sjá útreikningana á bak við það ef þeir hafa verið birtir einhvers staðar.  Einföld tafla með höfuðstól, vexti og afborganir fyrir hvert ár er allt sem þarf.

[Sigurður Sigurðsson (IP-tala skráð) 28.1.2010 kl. 10:34]

Þórdís þú segir að þessari upphæð hafi ekki verið þvingað upp á okkur íslendinga. Samningurinn er klárlega vondur og er nauðungarsamningur. Það er ekkert réttlæti í því að þjóðin taki að sér að greiða fyrir klúður einkafyrirtækis. Bretar og Hollendingar hafa beitt þvingunum í gegnum Norðurlöndin og AGS. Íslendingar samþykktu aldrei að greiða 100% heldur var það einhliða ákvörðun Breta að gera svo og Hollendingar greiddu upp að 100.000 EUR. Ég er eins og margir er á þeirri skoðun að við eigum að láta eignir Landsbankans gang upp í þessar ca. 20.000 EUR sem regluverkið gerir ráð fyrir að greiddar séu og að íslenski innstæðutryggingarsjóðurinn eigi forgang skv Ragnars Hall ákvæðinu. En ég er alfarið á móti því ríkissjóður íslands taki á sig einhverjar óskilgreindar fjárhæðir inn í framtíðina.

[Sigurður Haukur Gíslason, 28.1.2010 kl. 22:34]

Takk enn og aftur Bjarni. Það er sjaldgæft núorðið að eiga málefnanlegar samræður á blogginu.

En gleymirðu ekki að taka með í reikninginn að Seðlabankinn lækkaði stýrivexti um 0,5 í stað 1%. Eitthvað kostar það atvinnulífið og þjóðina.

Eins fær ríkið, sveitarfélög og orkufyrirtækin engin lán svo engar eru framkvæmdirnar með tilheyrandi atvinnuleysi.

Er þetta ekki kostnaður sem þarf að taka með í reikninginn?

[, 29.1.2010 kl. 04:15]

Takk fyrir þessa grein og ég er svo hjartanlega sammála því að við verðum að semja Dómstólaleiðin er ekki lengur möguleg. Það virðast vera ansi margir sem eru með lausn á þessu öllu saman og skella skuldinni á núverandi Ríkisstjórn. Svo er þægilegt að afsaka þá sem sváfu á verðinum á meðan þjófnaðurinn og spillingin átti sér stað. Þetta fer að mynna mann á apana þrjá sem halda fyrir augu munn og eyru. Menn tala og tala um upphæðir en nú erum við í sambandi við Breta og Hollendinga og reynum að fá þá til viðræðna um nýja samninga og vonandi tekst það. .En aftur takk takk fyrir þínar greinar og bloggvináttu. kveðja Áslaug

[Halldóra Hjaltadóttir, 29.1.2010 kl. 12:46]

Hvenær varð dómstólaleiðin ófær?

Ef byrja þarf ferlið upp á nýtt, þ.e. þjóðin hafnar nýjustu löggjöfinni í þjóðaratkvæðagreiðslu og ef að Hollendingar og Bretar sætta sig ekki við lögin sem samþykkt voru í sumar verður dómstólaleiðin greiðfær þ.e. ef þessar þjóðir vilja sækja þær umfram upphæðir sem þær þykjast eiga inni hjá okkur Íslendingum.

mbk hh

[Þórdís Bára Hannesdóttir, 30.1.2010 kl. 11:30]

Sæl Halldóra

Dómstólaleiðin sem samkomulagsleið til að leysa úr þessari deilu er ófær. Við sömdum (Árni Matthiassen) fyrir okkar hönd um það i okt-nóv 2008 að fara ekki ekki svonefnda dómstólaleið heldur að semjaum málið.

Að segja núna 16 mánuðum síðar eins og margir gera, við neitum bara að standa við okkar skuldbindingar og förum dómstólaleið er yfirmáta barnaleg afstaða. Það eina sem er öruggt ef það yrði ofan á er að við tæki langur biðtími sem yrði okkur óbærilegur.

AGS, Norðurlöndin, Evrópuþjóðir munu setja spurningamerki við okkur o munu seinka öllum jákvæðum aðgerðum. Það er ekki aðeins æskilegt að við höldum góðu sambandi við þessar þjóðir heldur bráðnauðsynlegt.

Við þurfum á þeim að halda en þær þurfa ekki á okkur að halda. Við þurfum á miklu erlendu lánsfé að halda til að endurfjármagna skuldir fyrirtækja og ríkisins.hvernig ætlum við að gera það í bullandi ósamkomulagivið allar vestrænar þjóðir. Hvernig væri að hætta barnaskapnum og fara að hugsa eins og fullorðið fólk.

[Bjarni Kristjánsson, 2.2.2010 kl. 03:52]

Sigurður Haukur,

Það getur náttúrulega orðið ýmis óbeinn kostnaður við að samþykkja eða ekki samþykkja Icesave, en það verður alltaf mjög erfitt að meta hvað eigi þar að teljast með.  Að sjálfsögðu er engin spurning að það er mikill óbeinn kostnaður af þeirri töf sem hefur orðið á Icesave samningsgerðinni.

Það sem ég hef gert í mínum útreikningum, er að taka bara fyrir lánið sjálft í erlendri mynt (mikilvægt) og vextina af því, sem margir einhverra hluta vilja ekki telja með að fullu eða jafnvel sleppa ("við þurfum bara að borga 10%" liðið). 

Eftir að sá útreikningur er kominn á hreint, er næsta skref að fara að bera saman "raunverulegu" Icesave-greiðslurnar, við þá raunverulegu gjaldeyrisöflun sem íslenska þjóðarbúið getur myndað. Aðalmálið er að gera þetta rétt frá upphafi, með tilvísunum í öll undirlyggjandi gögn.