Icesave í Hollandi á okkar ábyrgð.

Hef undanfarna daga fylgst með stórkarlalegum yfirlýsingum formanns Framsóknarflokksins og formanns Sjálfstæðisflokksins þar sem þeir af öllum mætti sínum reyna að gera lítið úr þeim samningum sem gerðir hafa verið við Hollendinga og Breta vegna Icesave. 

Við nánari skoðun er hér um lítilmótlegan áróður að ræða. Í morgunblaðinu í dag er stutt en mjög skýrt yfirlit um það hvernig Icesave reikningarnir þróuðust og enduðu. Við lestur þessarar greinagóðu lýsingar leið manni eins og maður væri að lesa yfirlit um fjárglæfra ónefndrar hreyfingar sem kennd er við Sikiley.  t

Alver er ljóst að Landsbankinn greip til þessara aðgerða þegar hann gat ekki endurfjármagnað sig með eðlilegum hætti.  Þá var farið út í það að bjóða innlán á hærri vöxtum en nokurstaðar þekktist í Evrópu.  Auðvitð stukku saklausir íbúar Hollands á þetta gylliboð og voru stofnaðir 14 þúsund reikningar í Hollandi fyrstu vikuna.  

Þetta gerðist 29. maí árið 2008 en á þessum tíma höfðu margar skýrslur verið gerðar bæði af innlendum og erlendum aðilum sem vöruðu við öfgafullri útþennslu íslenska bankakerfisins.  Samt hélt Landsbankinn áfram. Ekki nóg með það heldur komum við núna að alvarlegasta þætti þessa máls.  Hann er sá að íslenska Fjármálaeftirlitið virðist hafa bakkað Landsbankann upp í þessari geðveiki allan tímann.  Því til staðfestingar má nefna að 15. ágúst 2008 sendi íslenska Fjármálaeftirlitið tölvupóst til hollenska Fjármálaeftirlitsins og lýsa undrun sinni á því að þeir skyldu voga sér að gera athugasemd við þessa ofurþennslu Landsbankans í Hollandi.

Íslenska Fjámálaeftirlitið er ríkisstofnun á ábyrgð Viðskiptaráðuneytisins sem aftur er fulltrúi þjóðarinnar í öllu sem snýr að bankamálum.  Það er því ekki rétt sem haldið hefur verið fram að þessar Icesave hamfarir séu eingöngu Landsbankanum að kenna.  Fulltrúar þjóðarinnar Viðskiptaráðuneytið og Fjármálaeftirlitið tóku fullan þátt í þessu með bankanum og létu allar viðvaranir sem vind um eyrun þjóta þangað til allt var um seinan. 

Með þetta í huga held ég að við Íslendingar  ættum að staldra aðeins við og hugsa okkar gang.  Icesave reikningarnir í Hollandi námu 300 ma.kr. þar af taka Hollendingarnir sjálfir á sig 90 ma.kr. en Íslendingnar, Landsbankinn og þjóðin 210 ma.kr. M.t.t. þessa er alveg ljóst að samningarnir við Hollendina sem við höfum náð eru mjög hagstæðir fyrir okkur miðað við það glórulausa mér liggur við að segja glæpsamlega athæfi gagnvart saklausum borgurum Hollands.  

Athugasemdir

[Svanur Sigurbjörnsson, 23.6.2009 kl. 23:41]

Góð grein.  Það er ljóst að glæpurinn var íslenskur og var framinn á vakt íslenskra stjórnmálamanna og fjármálaeftirlits.  Þjóðin var gráðug og vildi ekki heyra það að eitthvað væri að ofurlaunum  og bónusum.  Þeir flokkar sem duglegastir voru að horfa framhjá slíkri gagnrýni og komu með stórar iðnaðarlausnir til þjóðfélags sem vill helst búa í borgum og fá útlendinga til að vinna líkamlegu vinnuna, voru kosnir aftur og aftur í 4 kjörtímabil.  Hin ráðandi öfl fengu það sem þau vildu og meira en hún vildu og svo mikið að þau gátu vart hætt að taka við öllum kræsingunum.  Ríkir og fátækir kusu hið sama í von um það sama.  Ríkir urðu bullandi ríkir en fátækir fengu aukinn yfirdrátt.  Vorum við heiðarleg þjóð sem nú er verið að níðast á af valdamiklum Bretum og Hollendingum?  Nei, við vorum það ekki og það er ekki verið að níðast á okkur, heldur fara fram á að við tökum sameiginlega ábyrgð á þeim innistæðum sem Landsbankinn lofaði svo fallega að bæru hærri innlánsvexti en bankar þessara landa.  Tími stráka í boltaleik með eigur þjóðarinnar er liðinn.

[Pjetur Hafstein Lárusson, 26.6.2009 kl. 01:50]

Gleymum því ekki, að Samfylkingin gerði heldur betur bragð úr ellefta boðorðinu.  Hún treysti sér að vísu ekki til að gera viðskiptaráðherra ríkisstjórnar Íhalds og Blairista (Samfylkingar) að ráðherra í núverandi stjórn, en laumaði honum í stöðu formanns þingflokksins.  Er líklegt að sérstakur saksóknari efnahagsbrota stuggi við honum?